جنایتی که سرهنگ «پل تیبت» خلبان نیروی هوایی آمریکا در جنگ جهانی دوم که بمب های اتم را بر روی ژاپن انداخت، درباره آن گفت: مثل جهنم سیاه بود و نور و رنگ هم داشت، درونش سفید بود و خاکستری و بالایش شبیه درخت کریسمس بود؛ در یک هزارم ثانیه، شهر هیروشیما دیگر وجود نداشت.
در این مدت محاکم بین المللی سکوت کرده اند و این مساله سبب شد جنایات جنگی گسترده امریکا در نقاط مختلف جهان از جمله عراق و افغانستان مجددا تکرار شود.
هدف اصلی آمریکا از این حمله به پایان رساندن سریع تر جنگ و عدم شراکت با شوروی در اشغال ژاپن بود زیرا شوروی مدتی پیش از بمباران اتمی به ژاپن اعلام جنگ داده بود و به مواضع ژاپن در منچوری حمله برده بود.
به گزارش ایرنا، مردم ژاپن امروز (شنبه) در هفتاد وهمین سالروز فاجعه اتمی هیروشیما، درحالی یاد هزاران قربان حمله اتمی آمریکا به این شهر را گرامی داشتند که بعد از گذشت بیش از سه ربع قرن و دهها سال مطالبه گری مردم ژاپن برای پاسخگو بودن واشنگتن بخاطر این کشتار فیجع و نیز ضرورت واکنش نهادهای بین المللی، گویا هیچ اتفاق واقعی در هیروشیما و ناگازاکی رخ داده و همه ماجرا، فقط یک داستان بوده است.
بمباران اتمی هیروشیما و ناکازاکی (به ترتیب ۶ و ۹ اوت ۱۹۴۵) دو عملیات اتمی بودند که در زمان جنگ جهانی دوم به دستور هری ترومن، رئیس‌جمهور وقت آمریکا، علیه امپراتوری ژاپن انجام گرفت.
بیش از ۱۰۰ هزار نفر بلافاصله هنگام بمباران کشته شدند و بقیه تا پایان سال ۱۹۴۵ بر اثر اثرات مخرب تشعشعات رادیو اکتیو جان خود را از دست دادند.
بمباران هسته‌ای هیروشیما و ناکازاکی تا به امروز تنها موارد استفاده جنگی از سلاح هسته‌ای در جهان است و یکی از بزرگترین فجایع در تاریخ بشر به شمار می آید.
پس از بمباران اتمی شهر هیروشیما (۶ اوت ۱۹۴۵) آمریکا به منظور وادار کردن دولت ژاپن به تسلیم در جنگ، شهر ناکازاکی (۹ اوت ۱۹۴۵) را نیز بمباران اتمی کرد و مدت کوتاهی پس از آن، امپراتور وقت ژاپن، در سخنانی اعلام کرد به منظور حفظ نسل مردم کشورش، به صلح بدون قید و شرط با متفقین گردن نهاده است تا به این صورت بزرگترین جنایت علیه بشریت را متوقف کند.
در این دو عملیات، دو بمب اتمی به فاصله ۳ روز روی شهرهای هیروشیما و ناکازاکی انداخته شد که به ویرانی و کشتار گسترده شهروندان این دو شهر منجر شد. حدود ۲۲۰٬۰۰۰ نفر در اثر این دو بمباران اتمی جان باختند که ۲۰ هزار نفر از آنان را نظامیان ژاپنی و بقیه را شهروندان غیرنظامی تشکیل می‌دادند.
شایان ذکر است کشورهای هسته‌ای از جمله آمریکا در چارچوب توافقات بین‌المللی، به‌ویژه معاهده عدم اشاعه سلاح‌های هسته‌ای (ان‌پی‌تی)، تعهد صریح خود را مبنی بر خلع سلاح دائم هسته‌ای اعلام داشته‌اند. با این وجود، تاکنون نه تنها اقدام عملی و جدی در این باره صورت نپذیرفته است، بلکه این کشورها و در راس آن‌ها آمریکا به صورت روزافزون در حال مدرن‌سازی تسلیحات خود از یک‌سو و ارتقاء جایگاه سلاح هسته‌ای در دکترین نظامی-امنیتی خود بوده‌اند.
اکنون که هفتاد و هفت سال از این فاجعه انسانی در ژاپن می گذرد به رغم تاکید بسیاری از کشورهای جهان برای شگل گیری جهان عاری از سلاح های هسته ای از جمله پیشنهاد جمهوری اسلامی ایران مبنی بر شگل گیری «جهانِ عاری از سلاح های هسته ای» که از سوی سازمان ملل نیز به تصویب رسید، این سوال مطرح می شود که تاکنون چه اقدامانی برای منع تولید و گسترش سلاح‌های هسته‌ای در جهت جلوگیری از تکرار چنین فجایعی انجام شده است؟ نگاهی به تاریخ معاصر نشان می دهد آمریکا به عنوان عامل جنایت بمباران و فاجعه تاریخی هیروشیما و ناکازاکی و متحدانش از جمله رژیم صهیونیستی، از هیچ تلاشی برای ایجاد ناامنی و بی ثباتی در جهان از جمله ممانعت در شکل گیری «جهانِ عاری از سلاح های هسته ای» دریغ نکرده و حاضر به نابودی زرادخانه های خود نیستند!؟
